Geen transfusie nodig! Het pauzeren van de chemo heeft effect. Geen enorme verbetering, maar kleine stappen. En dat is hoopvol.
Het leven hoeft niet perfect te zijn om prachtig te zijn
Dus dit is weer een mooie dag.
Met dank aan Sandra voor de vertaling
Radiation is at noon, so this day starts just how I Like it…lazy and relaxed. Mild headache, but feeling good.
Yesterday the song ‘Freedom’ by George Michael was in my head a lot and I planned on sharing, but the lyrics didn’t really resonate. And then this quote popped up, making my cells vibrate. Because this made me understand where my sense of freedom during this process is coming from.
It’s weird, because this whole brain tumour thing is restricting me too. No energy to write my Word Soap comes to mind. Where’s the freedom in that? I really don’t know, but still that sense of freedom is overwhelmingly strong. Everything is possible if I allow myself to break down all boundaries. To become one with whatever comes my way. I’m so at peace. Letting go of end results.
Freedom. This is such a fascinating ride! Freedom!
Bestraling is vanmiddag om 12 uur, dus deze dag begint zoals ik er van houd… lui en ontspannen. Lichte hoofdpijn, maar ik voel me goed.
Gisteren had ik het nummer ‘Freedom’ van George Michael in mijn hoofd en ik wilde het delen, maar de tekst resoneerde niet echt. En toen dook dit citaat op, het vibreerde op celniveau. Want hierdoor begreep ik waar mijn gevoel van vrijheid tijdens dit proces vandaan komt.
Vrijheid is niet het overwinnen van wat je denkt dat in de weg staat.
Het is begrijpen dat wat in je weg staat, een deel van de weg is.
Het is raar, want dit hele hersentumor ding beperkt me ook. Geen energie om mijn Wordsoap te schrijven om maar eens wat te noemen. Waar zit daar de vrijheid in? Ik weet het echt niet, maar toch is dat gevoel van vrijheid overweldigend sterk. Alles is mogelijk als ik mezelf toesta alle grenzen te doorbreken. Eén te worden met alles wat op mijn weg komt. Ik ben zo in vrede. Het loslaten van de eindresultaten.
Vrijheid. Dit is zo’n fascinerende reis! Vrijheid!
Met dank aan Sandra voor de vertaling
Today didn’t started very good. Major headache. Earlier this week the doctor advised another lowering of doses of one of the meds that handles the brain fluids (one of the radiation side effects) but obviously it was a bit too much lowering too fast. The doctor we spoke today even mentioned she never takes big steps like that.
Anyway…the dose is back to a higher level, so that’s hopeful.
The blood still wasn’t good, but we knew this would happen. Yesterday morning I took chemo before we went to hospital (and before we knew we had to stop with the chemo) so my body is still responding to that. They will check my blood every weekday now. I may need a transfusion to help my body to recover.
I feel safe. They really keep a close eye on me and I’m extremely happy I don’t have to stay in hospital. No place like home xxx and coming Sunday two dear friends come by and I’m sooooo looking forward to that. We haven’t seen each other in two months and that might be a record.
Yeah, this whole ride sure has it challenges, but it’s also extremely beautiful. Sure, less pain and more energy would be great. Then again, I could make a long LONG list of all the things that would be great. That kind of list never made me FEEL great, though. On the contrary even.
So I look for the greatness in WHAT IS. Most Awesome Place Ever.
And I feel great. I really do. Have a great day xxx
Vandaag begon niet zo goed. Zware hoofdpijn. Eerder deze week adviseerde de dokter een één van de medicijnen die het teveel aan hersenenvocht afvoert (een van de bijwerkingen van de bestraling) af te bouwen, maar het was duidelijk een beetje te veel en te snel. De dokter die we vandaag spraken zei dat ze zelf nooit in zulke grote stappen afbouwt.
Hoe dan ook … de dosering is terug naar een hoger niveau, dus dat is hoopvol.
Het bloed was nog steeds niet goed, maar we wisten dat dit zou gebeuren. Gisterochtend heb ik chemo ingenomen voordat we naar het ziekenhuis gingen (en voordat we wisten dat we moesten stoppen met de chemo) dus mijn lichaam reageert daar nog steeds op. Zij gaan mijn bloed nu elke werkdag controleren. Ik zou een transfusie nodig kunnen hebben om mijn lichaam te helpen om te herstellen.
Ik voel me veilig. Ze houden me echt goed in de gaten en ik ben heel blij dat ik niet in het ziekenhuis hoef te blijven. Zoals het klokje thuis tikt…xxx en komende zondag komen twee goede vrienden en ik kijk daar zooooo naar uit. We hebben elkaar zo’n twee maanden niet meer gezien en dat zou wel eens een record kunnen zijn.
Ja, deze hele reis heeft zijn uitdagingen, maar het is ook heel mooi. Tuurlijk, minder pijn en meer energie zou geweldig zijn. Maar ja, zo kan ik een lange, LANGE lijst maken van alle dingen die geweldig zouden zijn. Maar zo’n lijst zou me nooit geweldig laten voelen. In tegendeel zelfs.
Als ik los laat wie ik ben,
word ik wie ik zou kunnen zijn
– Lao Tzu
Dus ik kijk naar de grootheid in WAT IS. Meest geweldige plaats ooit.
En ik voel me geweldig. Echt waar. Heb een geweldige dag xxx
Met dank aan Sandra voor de vertaling
This quote really pulled me through today:
Blood test showed my body is not handling the chemo anymore.
At least not in combination with the radiation.
The news catapulted me into fear. Not getting the chance to slow this tumour down. Thoughts like that. Including the Emotions that are linked to that. Anger. Feeling abandoned. You know the drill.
So I went through that and let it out. And then this quote came to mind. It reminded me of the Universal Cooperation. And then another thought entered my brain…what if taking chemo as this point just wasn’t what was needed to let everything fall into place? Who knows? I don’t. The doctors don’t.
I DO know that this thought gives me hope and strength and the fear thought just sucks all hope and strength out of me. So easy choice.
So I’m back to facing WHAT IS and dealing with that in a way that works for me. Back into the process instead of end result. It’s the same insight over and over again, just sinking in deeper.
Today is a bumpy ride.
But I found my seatbelt.
Things are falling into place.
Xxxxx
Dit citaat trok me er echt doorheen vandaag:
“Soms wanneer de dingen uit elkaar vallen,
vallen ze misschien wel juist op hun plaats.”
Uit bloedonderzoek blijkt dat mijn lichaam de chemo niet meer aan kan. Althans niet in combinatie met bestraling.
Door het nieuws schoot ik direct in angst. Dat ik niet de kans krijg om deze tumor te vertragen. Dat soort gedachten. De daarbij ook de Emoties die daaraan gekoppeld zijn. Woede. In de steek gelaten voelen. Je kent het wel.
Dus ging ik daar doorheen en liet het los. En toen kwam dit citaat me voor de geest. Het deed me denken aan de Universele Samenwerking. En toen kwam een andere gedachte in mijn hoofd op … “Wat als het nemen van de chemopillen op dit punt gewoon niet nodig was om alles op zijn plaats te laten vallen? Wie weet? Ik niet. De artsen niet.
Ik weet wel dat deze gedachte mij hoop en kracht geeft, waar de angst gewoon alle hoop en kracht uit me weg zoog. Lijkt me een makkelijke keuze.
Dus ik ben terug naar WAT IS en daarmee omgaan op een manier die voor mij werkt. Terug naar het proces in plaats van het eindresultaat. Het is hetzelfde inzicht keer op keer en het daalt steeds dieper in.
Vandaag is het een hobbelige rit.
Maar ik heb mijn houvast gevonden.
Dingen vallen op zijn plaats.
xxxxx
Met dank aan Sandra voor de vertaling
Due to gastric juice and trouble breathing I didn’t have the best night ever. Not great timing, with a long day ahead. Radiation, weekly appointment with doctor and another blood test. Fingers crossed my body is still enduring the radiation and chemo, so we can reach the finish. So close now. This round of treatments is almost over. Sooo looking forward to some rest.
Anyway, it was tears time again and Peter just had to catch this one on camera.
And after some TLC, Fadyen joined to comfort me. So I feel better already. Tired, but ready for everything today has to offer. Hope you’ll have a great one xxx
Door maagzuur en moeite met ademhalen had ik niet één van de beste avonden. Geen beste timing, met een lange dag voor de boeg. Bestraling, wekelijkse afspraak met een arts en weer een bloedtest. Duimen dat mijn lichaam de bestraling en chemo nog steeds aan kan, zodat we de finish kunnen bereiken. Zo dichtbij nu. Deze ronde van de behandelingen is bijna voorbij. We kijken zooooo uit naar wat rust.
Hoe dan ook, het was weer tijd voor tranen en Peter moest deze ene gewoon vastleggen op de foto.
En na wat TLC (tedere, liefdevolle zorg) verbond Fadyen zich met mij om me te troosten. Dus voel ik me al beter. Moe, maar klaar voor alles wat vandaag de dag te bieden heeft. Hoop dat je een geweldige dag hebt xxx
Met dank aan Sandra voor de vertaling
Festive chemo today xxx No day off for Team Meds today.
Go Angel Power. Do what you do best xxx