Sylicious' Braindumps

….On the road with a brain tumor

15 Stukjes van de puzzel

Written By: SYL - Mar• 22•13

Het vinden van nieuwe stukjes van de puzzel is zo spannend, ook al heb ik er nog steeds geen idee van hoe het grote plaatje eruit ziet (maarja … wie van ons weet dat wel?)

Maar dit stuk is erg mooi. Het begon met het delen in mijn status dat ik de laatste bijdrage voor mijn freelance werk heb ingediend. Ik wilde niet meer mee omgaan met deadlines, zodat ik me volledig kan richten op de behandelingen.

Mijn vriendin Ellen wees me op de symboliek daarvan. Het mezelf bevrijden DEADlines. Dat raakte me echt en toen realiseerde ik me dat ik mezelf bevrijd had van DEADlines, zodat ik kan focussen op LIFElines (behandelingen) en daar moest ik om glimlachen.

15

Mijn freelance baan opzeggen was geen gemakkelijke keuze, maar ik heb nu wel het gevoel dat het een ander stuk van de puzzel is dat perfect past. Is het leven niet gewoon ongelofelijk? Ik houd ervan!

Met dank aan  Sandra voor de vertaling

14 Loving Life NOW

Written By: SYL - Mar• 19•13

As I’ve shared with you before, one of my major processes (in life, not just now) is about ‘accepting the What Is’ (mainly by letting go of what I think I need and focusing on the people and activities that make my heart sing and my soul dance. To see the world – the whole universe even – as one big cooperation.

union in one piece

The minute I ask myself ‘where’s the cooperation in all of this?’ possibilities and solutions present themselves. It pulls me out of the Victim Role and turns me into a participant. And that works for me. It may not be your choice, your way, your path. This is not about being right or wrong. This is about finding a way to deal with the path I find myself right now and for me it’s not about battles. My challenge is to deal with it with love.

And you’re helping me with that by showing me the love as you’ve been doing from the start. Please realise how important that is and how grateful I am. I feel extremely peaceful now I’ve been made a…ware of new ways to look at things. With love.

Yesterday, during one of the talks in hospital, one doctor said that the treatment will attack the wrong cells, but also the good ones. And I know what she was trying to say, but I noticed how I immediately thought ‘this is not a battle. It’s not an attack’. And I felt this peace inside. Trust. Trust the love.

Again, it’s not about the outcome. It’s about loving life NOW. Enjoying what we have. I was already walking that path, but it’s more intense now.

Another hospital appointment today. The radiation talk. The making of the mask. Not something I look forward to, but I know I can lean back into your love. And I will. xxxx

14 Houd van het leven NU

Written By: SYL - Mar• 19•13

Zoals ik al eerder met jullie gedeeld heb, gaat één van mijn belangrijkste processen (in het leven, niet alleen nu) over ‘het accepteren van Wat is’ (voornamelijk door het loslaten van wat ik denk dat ik moet en me te concentreren op de mensen en activiteiten die mijn hart laten zingen en mijn ziel laten dansen). Om de wereld te zien – het hele universum zelfs – als één grote samenwerking.

union in one piece

Zodra ik me afvraag ‘waar is de samenwerking in al dit?’, dienen de mogelijkheden en oplossingen zich aan. Het trekt me uit de slachtofferrol en verandert me in een deelnemer. En dat werkt voor mij. Het is misschien niet jouw keuze, jouw weg, jouw pad. Dit gaat niet over goed of verkeerd. Dit gaat over een manier om om te gaan met het pad waar ik me op dit moment op bevind; voor mij gaat het niet om een strijd. Mijn uitdaging is om er mee om te gaan met liefde.

En jullie helpen me daarmee door me de liefde te laten zien zoals jullie dat vanaf het begin gedaan hebben. Realiseren jullie je hoe belangrijk dat is en hoe dankbaar ik ben? Ik voel me heel erg vredig nu ik me bewust ben geworden van een nieuwe manier om naar dingen te kijken. Met liefde.

Gisteren, tijdens één van de gesprekken in het ziekenhuis, vertelde een dokter dat de behandeling de verkeerde cellen, maar ook de goede cellen aan zou vallen. En ik weet wat ze probeerde te zeggen, maar ik merkte hoe ik meteen dacht ‘dit is geen strijd. Het is geen aanval ‘. En ik voelde deze vrede van binnen. Vertrouwen. Vertrouw op de liefde.

Nogmaals, het gaat niet om de uitkomst. Het gaat over het liefhebben van het leven NU. Genieten van wat we hebben. Ik liep al op dat pad, maar het is nu nog intenser.

Vandaag weer een afspraak in het ziekenhuis. Het gesprek over de bestraling. Het maken van het masker. Niet iets waar ik naar uit kijk, maar ik weet dat ik achterover kan leunen in jullie liefde. En dat ga ik ook doen. xxxx

Met dank aan  Sandra voor de vertaling

13 Loving my tumour?

Written By: SYL - Mar• 17•13

What an amazing journey this is. These last few days, or weeks even, I’ve received some important pieces of this jigsaw puzzle, also known as process. It’s fascinating how clear your mind gets when there’s a tumour in it.

One of the first things I noticed during this new path, was the gathering of all the different groups in my life. A coming together of all the previous paths. That feels special. A reflection of who I am and what I’ve done. And it fills me with gratitude and pride. So that’s good 😛

It’s also very useful. For instance: one of the main messages of my Word Soap is ‘Trust the Love’ and that has been my anchor for the last Weeks. So hearing the doctor talk about this aggressive and disruptive presence in my brain, I was kinda suprised by that. Not because I’m not aware (or ignoring) of my own ability of being aggressive, but because I didn’t understood the bigger picture. Why was I confronted with something this aggresive, when… I already acknowledge that aspect inside of me. From the start I’ve refused to perceive this tumour as the enemy.

I strongly feel it’s a messenger. It’s here to help me grow. To discover more aspects of my being. And I had discovered a lot already. A lot about the growth I already experienced. How things that feel real to me in theory, actually work in reality. How powerful we all are. How feeling happy, grateful etc is a choice. It’s not the circumstance that dictates how we feel. It’s our own choice.

That’s one of the major things this tumour is showing me.
I’m not a victim, because this isn’t a battle. This is not about being right or wrong. It’s about trusting the love. That’s why this aggressive presence is in my brain. To experience on a deeper level that aggression can not drive out agression. Love can.

13

I understand that the concept of ‘loving your tumour’ sounds beyond weird, but that’s okay. Just sharing my thoughts, not asking or expecting you to adopt them.

Major pitfall is to focus on end result. On this event-page I’ve asked your help with tranforming this tumour into something harmless, like an infection. And that’s about the process. The connecting of loving energy. The bigger picture is the realization that this aggressive tumour is already harmless too. Yes, according to the doctors this tumour will limit the time I’ll have on earth. First…none of us will get out alive, so death is a given. But it can never limit my love for life. It may even have increased it.

So even if my time on earth will still be limited, don’t see it as a failure. Don’t say it didn’t work. Focus on the process. Trust the love. Listen to the messages this process offers you. Feel your power of choice. Discover all aspects of your being.

Focus on the WHAT IS. It’s a present. Look for the beauty of it. You are love. Yes, you are loved too, but You Are Love. Trust that. Trust the love. I do. And I love it xxxx

13 Houden van mijn tumor?

Written By: SYL - Mar• 17•13

Wat een geweldige reis is dit. Deze laatste paar dagen, of weken zelfs, heb ik een aantal belangrijke stukken van deze puzzel gekregen, ook wel bekend als proces. Het is fascinerend hoe helder je hoofd wordt als er een tumor in zit.

Een van de eerste dingen die me opvielen tijdens deze nieuwe weg, was het samenkomen van al de verschillende groepen in mijn leven. Een samenkomen van alle vorige paden. Dat voelt bijzonder. Een weerspiegeling van wie ik ben en wat ik heb gedaan. En het vervult me ​​met dankbaarheid en trots. Dus dat is goed:-P

Het is ook erg handig. Bijvoorbeeld: een van de belangrijkste boodschappen van mijn Word Soap is ‘Vertrouw op de liefde “, en dat is mijn anker voor de laatste weken. Dus toen ik van de arts hoorde over een agressieve en gevaarlijke iets in mijn hersenen, was ik daar een beetje door verrast. Niet omdat ik niet op de hoogte ben (of het negeer) van mijn eigen vermogen om
agressief te zijn, maar omdat ik het grotere plaatje niet begreep. Waarom werd ik geconfronteerd met iets dat zo agressief is, wanneer … ik dat aspect in mij al erken. Vanaf het begin heb ik geweigerd om deze tumor te zien als de vijand.

Ik heb sterk het gevoel dat het een boodschapper is. Dat het hier is om me te helpen groeien. Om meer aspecten van mijn wezen te ontdekken. En ik had al veel ontdekt. En veel van de groei had ik al ervaren. Hoe de dingen in theorie voor mij echt voelen, ook echt werken in de praktijk. Hoe krachtig we allemaal zijn. Je gelukkig voelen, dankbaar zijn, enz. is een keuze. Het zijn niet de omstandigheden die bepalen hoe we ons voelen. Het is onze eigen keuze.

Dat is een van de belangrijkste dingen die deze tumor mij toont.

Ik ben geen slachtoffer, want dit is geen strijd. Dit gaat niet over goed of fout. Het gaat over vertrouwen in de liefde. Dat is waarom dit agressieve ding in mijn hersenen zit. Om op een dieper niveau te ervaren je dat agressie niet kunnen verdrijven met agressie. Wel met liefde.

13

Ik begrijp dat het concept ‘houden van je tumor’ vreemd klinkt, maar dat is oké. Ik deel alleen mijn gedachten, ik vraag of verwacht niet dat je ze overneemt.

Belangrijke valkuil is het concentreren op het eindresultaat. Op de supportpagina heb ik je gevraagd om te helpen met het transformeren van deze tumor in iets onschuldig, zoals een infectie. En dat gaat over het proces. De verbinding van liefdevolle energie. Het grotere plaatje ligt in het besef dat deze agressieve tumor al onschadelijk is. Ja, volgens de artsen zal deze tumor de tijd die ik op aarde heb beperken. Ten eerste … niemand van ons krijgt het eeuwig leven, dus de dood is een gegeven. Maar het kan mijn liefde voor het leven nooit beperken. Het heeft het misschien zelfs wel doen toenemen.

Dus zelfs als mijn tijd op aarde nog zal worden beperkt, zie het niet als falen.. Zeg niet dat het niet werkte. Focus op het proces. Vertrouw op de liefde. Luister naar de boodschappen die dit proces biedt. Voel jouw kracht van keuze. Ontdek alle aspecten van je wezen.

Focus op het WAT IS. Het is een cadeautje. Zoek naar de schoonheid ervan. Jij bent de liefde. Ja, jij bent ook geliefd, maar Jij Bent Liefde. Vertrouw daarop. Vertrouw op de liefde. Ik doe dat. En ik houd daarvan xxxx

Met dank aan  Sandra voor de vertaling

12 Not the enemy…

Written By: SYL - Mar• 15•13
This may be too ‘out there’ for some of you, but I’m putting it ‘out here’ for thise of you who feel comfortable about it. So if this is not your cup of tea, that’s perfectly fine. Just don’t worry about it.Just had an inspiring talk with my ‘universal brother’ about this tumour. I explained that I don’t want a battle. I believe the universe is all about cooperation, so this tumour is here to show me something. It’s not my enemy…
 12
I would really really appreciate your help with this project we came up with…to ask this tumour to transform into an infection. That way we don’t disrupt the process I need to experience, but make it less fatal. Thanks in advance xxx

12 Niet de vijand…

Written By: SYL - Mar• 15•13

Dit kan ‘te ver gaan’ voor een aantal van jullie, maar ik leg het ‘hier’ neer voor degenen die hier wel iets mee kunnen. Dus als je er niets mee kunt, is dat prima. Maak er geen probleem van.

Ik had een inspirerend gesprek met mijn ‘universele broer’ over deze tumor. Ik legde uit dat ik niet een strijd wil aangaan. Ik geloof dat het universum gaat over samenwerking, dus deze tumor is hier om me iets te laten zien. Het is niet mijn vijand…

12

Ik zou jullie hulp heel erg waarderen bij dit project hebben we bedacht … om deze tumor te vragen om zich om te vormen tot een infectie. Op die
manier verstoren we niet het proces vsn de ervaring die ik nodig heb, maar maakt het minder dodelijk. Alvast bedankt xxx

Met dank aan  Sandra voor de vertaling

11 Love Day

Written By: SYL - Feb• 14•13

I feel truly blessed, because every day is a Love Day for me. But this Valentine’s Day was extra special. Extra aware of all the love surrounding us. Extra aware of all the gifts.

Like our family doctor finding/making time to pay us a visit. To show his support. We had a good talk and during his stay, the phone rang. It was the hospital, passing on the news. The day for surgery was set: Wednesday, February 20th, expecting me in hospital the day before. So Tuesday, February 19th, the second phase will start.

It was a huge relief to finally have a date and Peter and I felt an immediate peace.

Of course it’s scary, so I’m extremely happy with the special event that’s created on Facebook where all support will be centred on one page: click HERE

And because I didn’t had the energy to go out for dinner, Peter made it himself and it was absolutely gorgeous! And that night we watched Nothing Hill. We’ve lost count, but we’ve seen this movie MANY times. And we enjoyed it again. A lot!

So yes… a Love Day allllll the way!

 

11 Dag van Liefde

Written By: SYL - Feb• 14•13

Ik voel me echt gezegend, want elke dag is een Dag van Liefde voor mij. Maar deze Valentijnsdag was extra speciaal. Extra bewust van alle liefde om ons heen. Extra bewust van alle cadeaus.

Zoals onze huisarts die tijd vindt / maakt om ons te bezoeken. Om zijn steun te betuigen. We hadden een goed gesprek en tijdens zijn bezoek, ging de telefoon. Het was het ziekenhuis, met het nieuws. De dag voor de operatie was vastgesteld: woensdag 20 februari. Ik word de dag ervoor verwacht in het ziekenhuis. Dus dinsdag 19 februari, zal de tweede fase te starten.

Het was een enorme opluchting om eindelijk een datum te weten en Peter en ik voelden een onmiddellijke vrede.

Natuurlijk is het eng, dus ik ben erg blij met de bijzondere gebeurtenis die is aangemaakt op Facebook, waar alle steun zal worden gecentreerd op een pagina: klik HIER

En omdat ik niet de energie had om uit eten te gaan, heeft Peter zelf een diner gemaakt en het was absoluut verrukkelijk! En ‘s avond keken we “Nothing Hill”. We zijn de tel kwijt, zo vaak hebben we deze film gezien. En we genoten er weer van. Een heleboel!

Dus ja … een dag van liefde, de hele dag!

Met dank aan Sandra voor de vertaling

10 Synchronicity

Written By: SYL - Feb• 09•13

Synchronicity. I just love when that happens. Sure, you can call it coincidence if you want to. I don’t. I like to call it synchronicity. The experience of two or more events that are apparently causally unrelated or unlikely to occur together by chance, yet are experienced as occurring together in a meaningful manner (thanks, Wikipedia).

I had one today, but it kinda started last Thursday. Sending texts back and forth with my brother about my talk with the specialists. Talking about ‘keeping the faith’. I explained that I sometimes ‘snap’ out of it (faith) but then just ‘snap’ myself back. And my brother responded with ‘like a rubber band’. Exactly.

Today I had another present in my mailbox. A book. No note. No sender. Title of the book: learning to live like a rubber band.

Yes. Really. So I texted my brother to ask if he sent it. He didn’t. I don’t know who did. But the synchronicity is awesome. Like always it gives me a sense of connection with the Universe. Synchronicity tells me ‘We’re here. Don’t worry. We have your back.’ And no, I don’t know who ‘we’ is, but it’s a soothing feeling, so I just enjoy it.

I like to focus on ‘what is’, instead of ‘what should be’ or ‘what I want’. And synchronicity turns ‘what is’ into magic. Just picture me with a huge smile right now!