“H  oud in gedachten dat dit NIET over ‘genezing’ gaat (Syl richt zich niet op het eindresultaat, maar op het proces), ze wil graag uw steun om haar te helpen met wat er ook op haar pad komt, op haar manier … xxx ze heeft niemand nodig die het  (probeert) te veranderen … ze wil gewoon graag wat hulp bij deze reis.”

Deze boodschap heb ik gekopieerd van de beschrijving van de Facebook Evenement Pagina en het zijn bijna exact dezelfde woorden die mijn moeder deelde tijdens het diner gisteren. Dit was hun gebed dat zij in hun kerk vroegen te delen. Geen pleidooi voor genezing, maar voor de kracht om dit pad te bewandelen.

Dus als je je afvraagt ​​waar mijn houding vandaan komt, deze twee prachtige mensen die ik – gezegend als ik ben – mijn ouders mag noemen; zijn de kern van mijn inspiratie. De manier waarop ze hun eigen kanker hebben gehanteerd, is van grote invloed geweest.

Een van de eerste dingen die mijn vader zei dat nadat we hoorden over deze agressieve hersentumor: wonderen bestaan. En hij heeft gelijk. Wonderen bestaan.

Dus terwijl ze uitdrukken hoe inspirerend we zijn (en dat ik er een boek over zou moeten schrijven) liet ik ze hun rol in dit alles zien.
Het toverde een lach op hun gezicht xxx

Met dank aan Sandra voor de vertaling